Milli takımlar arasındaki maçları sevmeyen bendeniz bile, 4 yılda bir sadece 40 gün 40 gece süren bu şölene hayır diyemem. Dünya kupası benim için, yıldız bellediğim oyuncuların efsaneler haline geldiği, futbolun oyun güzelliğinden çok ritüellerinin ve görkeminin tavan yaptığı anlar bütünüdür.
Dünya kupaları, Maradona'yı da Zidane'ı da efsaneler arasına sokandır. Baggio'yu kaybetse de hafızalarımıza kazıyandır. Bazen dünyanın en iyi takımını Brehme gibi bir adamdan yenilen golle kupadan etmektir, bazen de Gazza gibi gözyaşı dökmek. Hepsinin dünya kupalarındaki halleri, dünyadaki milyonlarca futbol hastasının ıslak rüyalarında saklıdır.
Dünya kupası arada sırada kendi yıldızlarını da yaratır ama kazanılan şöhret genelde Andy Warhol'u onaylar nitelikte, kısa süren bir rüyadır. Bir maçta 6 gol atan Salenko ya da İtalya'nın anlık kahramanı Schilacchi gibi...
Dediğim gibi, Dünya kupaları yıldız yaratmaz, yıldızları efsane yapar... Eğer hala birilerini Maradona ya da Zidane ile karşılaştırmak istiyorsanız, birkaç ay daha sabredin derim...
0 yorum:
Yorum Gönder