Heyecana Gerek Yok!

Bazı şarkıların kaderinde korkarım bestecisinden, ilk icraatçısından başka ellerde mutluluğu bulmak var. "Cover" konsepti her ne kadar şarkının yeniden yorumunu içerse de, gizliden de şarkının orijinaline bir saygı duruşu niteliğindedir. Verilen mesaj açıktır: "Sizler (Seyirciler, bizler..) bizim şarkılarla gaza geliyorsunuz, ama biz de işte bu şarkılarla gaza geliyoruz. Biraz da bunları dinleyin." Fakat, eğer şarkının halet-i ruhiyesi zamanının ötesindeyse, bazen şarkının hem kendisi hem de cover'ı ileriki kuşaklara kalıyor, hatta yeni yorumu bazen orijinalinin ötesine geçiyor.

Şimdi efendim, bu girizgahın sebebi malum dizi Battlestar Galactica; final bölümünde "All Along the Watchtower" yeniden yorumlanmış. Hiç de fena olmamış, gerçi final bölümleri daha izlemedim, fakat şarkının ruhunu galactica evrenine şaşırtıcı derecede iyi taşımışlar, sanki şarkı Bob Dylan'ın dünyasından değil de, Galactica'nın evreninden çıkmış gibi, seçilen enstrümanların tınıları ve etnik motifler de etkili olmuş. Kısacası A.A.W. coverları arasında ilk beşe rahatça girebilir.

Bir diğer cover ise, daha önce dinlemediğim Dave Matthews Band'ın cover'ı. Açıkçası bu Afrikalı arkadaşımızı ben pek de sevmem, bazı şarkılarından uzatmaları çok oynatır, dinleyiciyi bayabilir, fakat bu cover'daki 12 dakika (evet yazıyla da oniki dakika!) süren şarkıda tempoyu iyi ayarlamış. Gittikçe hızlanan tempo, güzel geçişler ve fazlasıyla gaz bir vokal ile dinleyenleri tam da zirvede bırakıyor şarkı, o yüzden bir daha dinlemek istiyorsunuz.

Jimmy Hendrix versiyonu artık rakipsiz değil sanırım. Ha, bu Hendrix'in gönlümdeki yerini değiştirmez, o hala bir numaradır. Fakat bu şarkıdaki liderliğini zorlayan ciddi rakipleri varmış, bu gece bunu öğrendim.
Yine de,

"No reason to get excited"

İşte linkler:

Galactica Versiyonu...

Dave Matthews Band Coşuyor...