Milli Takım : Hep Mucizelere Kalanlar

Fatih Terim, Mustafa Denizli, Şenol Güneş, Ersun Yanal ve tekrar Fatih Terim... 3 Avrupa Futbol Şampiyonası, 1 Dünya Kupası ve 1 Konfederasyonlar kupası'na katılım... Hem Dünya Kupası'nda, hem de Avrupa'da yarı final oynayan bir milli takım... Milli Takım'ın, Terim döneminde yaptığı ilk büyük çıkışın üzerinden yaklaşık 15 sene geçti. 3 farklı oyuncu kuşağı yetiştirildi, sadece Türkiye'de de yetişmedi bu oyuncular: Almanya, Hollanda, Belçika, Fransa, İngiltere ve hatta Brezilya gibi dünyanın önemli futbol ülkelerinin bile oyuncuları devşirildi milli görev için. Fakat hala, Türkiye Milli Takımı'nın bir oyun karakteri yok! Skorda günlük başarılara, sahada da yetenekli oyunculara bel bağlayarak, kısa günleri iyi geçirdik, fakat ne zaman ki futbol günümüz uzadı, işte o zaman o hep imrendiğimiz ülkelerin yanına tam yaklaşmışken, müthiş bir hızla geriye tekrar düştük. Son şampiyonada şans tanrılarının yanımızda olduğunu unuttuk, yine yaparız sandık, fakat yapamadık. Afrika'ya giden uçakta artık bir yer kapmak artık imkansız. Kaderin cilvesi olsa gerek, bu milli takıma çıkışını yaşatan adamla, milli takımın kariyeri 15 yıldır hep paralel gitti, aynı zamanlarda düştüler, aynı zamanlarda çıktılar. Şimdi ise kaderdaşlar, birbirlerine sarmaş dolaş olmuş şekilde, futbolumuzu bilinmezliğe doğru sürüklüyorlar.

Mesele Terim meselesi değil, Ersun Hoca gelse farklı mı olurdu sanıyorsunuz? Mesele, kişilere sadece mevkii değil, bütün ulusun futbol kaderini kolaycılıktan teslim edenlerin hala başımızda olması.

Başlıklar yazılmış şimdiden: "İşimiz Mucizeye Kaldı". Başlığı atana sormazlar mı, zaten 15 yıldır işimiz mucizelere kalmamış mıydı? Hangi mucizeyi, gökten yere indirip, realitemiz haline dönüştürdük ki?

Bu arada ufak bir not da fotoğrafa: asker selamından Bülent Uygun'dan sonra kurtulduğumu sanıyordum, saolsun Emre Belözğlu bana o günleri hatırlattı. Duce'nin İtalya'sı, Hitler'in Almanya'sı böyle selamları çok severdi, hatta zorunluydu. İşin korkuncu bizde bunun "gönüllü" olması.