21.04.2010

Dünya Cumhurbaşkanlığı Kupası - Mundialito


Dünya Kupası, bilindiği gibi ilk kez 1930 yılında düzenleniyor. Avrupa katılımı olarak fakir diyebileceğimiz, ve dönemin şartlarının gerektirdiği üzere şimdikinden farklı bir düzenlemeye sahip olan bu turnuvayı evsahibi Uruguay kazanıyor. Kupanın ismi, yaratıcısı olan FIFA başkanının ismini onulandırmak amacıyla, 1946 yılında Jules Rimet Kupası olarak değiştiriliyor. Zaman içinde birçok uygulama değişikliğine uğruyor kupa, ancak 40. yılında, kurallar gereği, 3 kez kazanan ilk ülke olan Brezilya’nın müzesine bir daha ayrılmamak üzere gidiyor.

1980 yılında ise, Dünya Kupası’nın 50 yıllık geçmişi, Copa de Oro de Campeones Mundiales (Mundialito) adı altında bir turnuva ile şereflendirmeye karar veriliyor. Kupanın ilk sahibini bulduğu şehir olan Montevideo’da (Uruguay) o yıla dek kazanan 6 ülkenin katılımı ile gerçekleşmesi planlanan turnuvaya, 1960 şampiyonu İngiltere, gitmeyi reddediyor. Asal sayı karşıtı organizatörler, kupanın 6 takımla katılımının şart olduğuna, dolayısıyla İngiltere’nin yerine başka bir ülke takımını turnuvaya katmaya karar veriyor. Aday olarak, 1980 yılına kadar 2’şer kez final oynayıp kaybeden 3 ülke takımı var: Macaristan, Çekoslovakya ve Hollanda. (Bunlara ek olarak İsveç, 1 kez gümüş madalya ile yetinmek zorunda kalmış.) Dünya Kaybedenler Kupası’nın en büyük 3 adayından Macaristan ve Çekoslovakya’nın ne suçu var bilemiyoruz, ancak bu 3’lü arasından, son 8 yıla futboluyla damgasını vurmuş olan Hollanda Milli Takım çağrılıyor. Toplam 6 takımdan, 2 grup oluşturuluyor: Uruguay, Hollanda ve İtalya’dan oluşan A Grubu, ve Arjantin, Brezilya ve Batı Almanya’nın oluşturduğu B Grubu. Maçlar şu skorlarla tamamlanıyor:

A Grubu:
Uruguay – Hollanda: 2-0
Uruguay – İtalya: 2-0
İtalya – Hollanda: 1-1

B Grubu:
Arjantin – B.Almanya: 2-1
Brezilya – Arjantin: 1-1
Brezilya – B.Almanya: 4-1


Açılış seremonisi ve şampiyon Uruguay'ın tüm golleri

Bu sonuçlardan sonra ortaya çıkan finalde, 10 Ocak 1981 günü Uruguay, Brezilya’yı 2-1 yenerek kupayı müzesine götürüyor. Goller Barrios (Uruguay-50’), Socrates (Brezilya-62’), ve Victorino (Uruguay-80’)’dan geliyor. Böylece Uruguay, Mundialite Kupası’nı kazanarak, bir nevi, Jules Rimet kupasını uzun dönemde 2-0’dan 3-2 müzesine götüren Brezilya’ya karşı rövanşı almış oluyor. Jules Rimet Kupası ile karşılaştırdığında değeri devede kulak olan bu kupa, Uruguay’ın uzun süredir hasret olduğu –ve tahminimce uzun süre daha hasret kalacak olduğu- bir Dünya Kupası için bir teselli ikramiyesi oluyor.

Kupa, Rodolfo Rodriguez'in ellerinde yükselirken

Kupadan akılda kalacak ilginç bir not ise, iki Avrupa ülke takımı arasında yapılan tek maç olan İtalya-Hollanda maçını sadece 15bin seyirci izlerken, diğer maçlara gelen seyirci ortalamasının 60 bin civarında olması. Bir enteresan nokta daha, Uruguay’ın Mundialito’daki teknik direktörünün (Roque Maspoli), 1950 finalinde Brezilya’yı aynı skorla yenip kupayı müzesine götüren takımın kalecisi olması.

Kupada Passarella, Ardiles, Kempes, Socrates, Baresi, Ancelotti, Tardelli, Jol, Van Bruekelen, Briegel, Schumacher, ve o zamanlar gencecik bir fidan olan Maradona gibi birçok yakından tanıdığımız isim de yer alıyor. Ne kadar şaşaalı ülke isimlerine ev sahipliği yapmış olsa da, kupayı -daha doğrusu kazananın 50 senelik şerefi şıp diye hakedişini- anlamsız kılan bir yan var; aynen, sezonluk başarıyı ortaya koymaktansa, sponsorlara para kazandırma amaçlı bir şov maçı olan Süper Kupa, veya zamane Cumhurbaşkanlığı Kupası gibi. Yoksa o güne kadarki kupaların altında imzası olan Stabile’nin, Ademir’in, Cruyff’un, Pele’nin, Beckenbauer’in, Garrincha’nın, Moore’un, Meazza’nın, ve nicelerinin yer almadığı Dünya Kupası - 50 Yılın En Büyüğü'nden ben ne anladım ki?

2 yorum:

Volkan dedi ki...

Uruguay'a da bir kupa verelim kupasi olmus bu

ilk kez duydum sayende...
thanks "brither"...

Eren dedi ki...

Evet, zaten bayağı underrated kalmış, İngiltere pek takmamış bile.

Bu arada İtalya maçında penaltı yaptırdıktan sonra Uruguay'lı futbolcu kupayı almış kadar seviniyor, komik olmuş.